نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد

،گلویم سوتکی باشد،به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

و او یک ریز و پی در پی ؛دم گرم خودش را بر گلویم سخت بفشارد

و خواب خشتگان خفته را آسوده تر سازد، بدین سان بشکند در من ، سکوت مرگبارم را

(دکتر علی شریعتی)